Günlerden bir gün, çok uzak diyarlarda, yemyeşil bir yerde bir serçe
Yavrularına yemek toplamaktan gelen Anne serçe, geri döndüğünde yavrularını bulamad
Anne serçe, yuvalarına doğru giderken yavrularına nasihatlerde bulunmayı da ihmal etmemi
“Sevgili yavrularım, sizleri kaybettiğimden beri gözüme uyku girmedi, sizleri çok merak
Sonra yavrularına teker teker söz hakkı vermiş;
“Yavrularım, ne yaptın
“Küçük serçe, ben meyve bahçesinden hiç ayrılmadım, bir vişne
“Ah, yavrum! Bu hayat çok tehlikelidir. Başkasına ait şeylerle yaşamaya alışan
Sıra ikinci yavruya gelmiş, başlamış anlatmaya:
“Ben bir sarayın bahçesinde
“Ah, yavrum, demiş anne serçe. Zenginlerin yanında yaşamak iyidir ama maddi zenginlikle
Sonra da üçüncü yavrusu anlatmış:
“Ben yol boylarında yaşadım. Yollarda hep
“Ah, yavrum,” demiş Anne serçe, “yol boyları tehlikeli olur. Sen yem toplarken yaramaz çocuklar
Sıra dördüncü yavruya gelmiş:
“Anne, ben ormanda kaldım. Ağa
“Aferin yavrum!” demiş Serçe anne, “En akıllı yavrum senmişsin. Özgür olan